در استودیو موسیقی-میدی کنترلر ها جزو تجهیزات بسیار کاربردی شناخته می شوند.
Midi مخفف Musical Instrument Digital Interface است.
پروتکلی است که اجازه می دهد سازهایی مانند سینتی سایزرها، درامز ماشین ها و … با یکدیگر و حتی سایر دستگاه ها نظیر کامپیوترها و پردازنده های افکت در ارتباط باشند.
میدی کنترلر وسیله ای است که می تواند فرمان ها را به دستگاهی که توانایی خواندن این فرامین را دارد ارسال کند.
می توان از آن برای نواختن نت ها بر روی یک کیبورد ورک استیشن استفاده کرد.
تنظیماتی را بر روی یک نرم افزار کامپیوتری تغییر داد.
پریست های موجود بر روی یک پردازنده مولتی افکت را تعویض کرد و هزاران کاربرد دیگر.
به علت گوناگونی این قابلیت ها و توانایی ها، میدی کنترلرها در انواع مختلفی تولید می شوند.
درست است که میدی کنترلر ها از نظر ظاهری دارای تفاوت هایی با یکدیگر هستند اما همه آن ها یک هدف را دنبال می کنند: تبادل اطلاعات و فرمان های مختلف با تمامی دستگاه های سازگار و مجهز به Midi.
در حالت کلی میدی کنترلر، دستگاهی مجهز به کلاویه های پیانویی، به همراه چندین کلید و اسلایدر دیگر است.
مهمترین مزیت میدی کنترلرها، انعطافپذیری و قابلیت جابجایی آن است.
با استفاده از این دستگاه میتوانید تقریبا تمامی نرمافزارها و سختافزارهای جهان موسیقی مدرن را کنترل کنید و در عین حال به راحتی آن را بوسیله کیف لپتاپ خود جابجا کنید.
این ابزارها، می توانند اطلاعات میدی را به دستگاههای دیگر منتقل کنند.
توانایی شما را در کنترل ماژولها و نرمافزارهای مختلف، به شکل قابل توجهی افزایش دهند.
امروزه بسیاری از کنترلرها به فناوری مپینگ خودکار مجهز هستند. با استفاده از این فناوری میتوانید به سادگی فیدرها و کلیدها را با امکانات نرمافزار موردنظر خود هماهنگ کنید.
روی استیج میتوانید کنترلر خود را به لپتاپ، ماژولهای سینت یا پردازندههای افکت وصل کنید و از طریق کنترلر، دو دستگاه را ترکیب یا از هم دیگر جدا کنید.
اگر دیجی هستید میتوانید به سادگی از ۲۵ کلید و فیدرهای سادهی یک کنترلر برای کنترل فیتلرها در یک لوپ سکوئنسر استفاده کنید.
یش از هر چیز فضای استودیوی خود را در نظر بگیرید.
تصمیم بگیرید که آیا میخواهید کنترلر را در سفر با خود جابجا کنید؟
یا اینکه آیا با هر دو دست از کیبورد استفاده میکنید و یا به دنبال امکان جداکردن کلیدها از یکدیگر و ایجاد صداهای مختلف در سطح کیبورد (مپینگ) هستید.
کنترلرها معمولا در انواع ۲۵، ۴۹، ۶۱ و ۸۸ کلید عرضه میشوند و طول آنها بین ۵۰ تا ۱۳۰ سانتیمتر است.
اما ممکن است به مدلهایی با ۳۲، ۳۷، ۷۳ یا ۷۶ کلید نیز برخورد کنید.
اکشن به معنای چگونگی عکس العمل کلاویه ها به نواختن آن ها است.
مهمترین مسئله این است که خود شما (به عنوان نوازنده) با اکشن احساس راحتی کنید.
اکشن سنگین چکشی (Weighted Hammer)
بسیاری از کنترلرها دارای ۸۸ کلید هستند و اکشن آنها نیز مشابه اکشن یک پیانوی آکوستیک است. تولید چنین اکشنی در کیبورد ساده نیست، زیرا کیبورد مانند پیانو مجهز به سیم و چکش نیست.
به همین دلیل سازندگان از روشهای مختلفی برای سنگینتر کردن اکشن کلیدها استفاده میکنند.
اکشن نیمه سنگین (Semi-weighted)
اکشن نیمهسنگین مشابه اکشن سنگین است اما کلیدها، مقاومت کمتری از خود نشان میدهند و سریعتر به جایگاه اولیه برمیگردند.
اکشن نیمهسنگین در بین موزیسینها بسیار محبوب است.
اکشن سینت (Synth Action)
کیبوردهای سینت اکشن، عملکردی مشابه ارگانهای الکترونیک دارند. کلیدهای این کیبوردها سبک هستند و به سرعت جابجا میشوند.
به این ترتیب میتوانید از این کیبوردها برای اجرای لید یا آرپژهای سریع استفاده کنید. اکشن سینت برای موزیسینهایی مناسب است که الزاما با نوازندگی پیانو آشنایی ندارند.
از جمله گیتاریستهایی که به دنبال اضافه کردن امکانات میدی به اجراهای خود هستند.
اگر به یک کنترلر بسیار کوچک احتیاج دارید که در کولهپشتی شما جای بگیرد، به دنبال کنترلری باشید که اکشن سینت و کلیدهای مینی دارند.
پدهای پرفورمنس
بسیاری از نوازندگان کیبورد از این ساز برای اجرای قطعههای پرکاشن استفاده میکنند.
هرچند بسیاری ترجیح میدهند از پدهای پرفرومنس برای این کار استفاده کنند.
اکثر کنترلرهای امروزی مجهز به ۸ پد یا بیشتر هستند که میتوانید از آنها برای اجرای درامز یا شروع یک لوپ استفاده کنید.
خوشحالم که تا انتهای مقاله استودیو موسیقی-میدی کنترلر همراه ما بودین.